Dimitris Papadimoulis: “Për emigracionin, qeverisë i vë notë të ulët...”

Robert Goro 24 Maj 2019

Zv/presidenti i Parlamentit Europian, Dimitris Papadimoulis, i ftuar në studion e TV Tribuna, në një intervistë me gazetarin Robert Goro.
Çfarë note i ve qeverisë Tsipras për problemet e emigranteve dhe të nënshtetësisë.
Sa optimist është që Shqipëria do të marrë hapjen e negociatave.
Pse thotë që zgjedhjet e 26 majit në Greqi janë 80% si zgjedhje kombëtare dhe 20% si zgjedhje europiane.

 

ROBERT GORO: Ju falënderoj që pranuat ftesën tonë dhe ju uroj mirëseardhjen në studion e TV Tribuna.

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Edhe unë ju falënderoj për ftesën, të cilës iu përgjigja menjëherë, megjithëse siç e dini programi im është shumë i ngarkuar këto ditë.

 

ROBERT GORO: E vlerësoj këtë fakt dhe kaloj menjëherë në pyetjen e parë:

Megjithëse zgjedhjet e 26 majit janë për Parlamentin Europian dhe pushtetin lokal, po shohim se dy partitë kryesore, SYRIZA dhe Demokracia e Re, po e bëjnë fushatën elektorale sikur do të mbahen zgjedhje kombëtare. Kjo ndoshta shpjegohet disi me faktin se për pak muaj do të kemi edhe zgjedhje parlamentare. Cili është mendimi juaj?

 

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Që të jemi të sinqertë, këto zgjedhje europiane, në masën 80% janë si zgjedhje kombëtare dhe 20% si të ishin zgjedhje klasike europiane.

Arsyeja është se kemi që nga shtatori 2015 të bëjmë zgjedhje me karakter politik. Këto katër vitet e fundit kishim një periudhë stabiliteti të madh politik me qeverinë Tsipras.

Gjatë kësaj periudhe arritëm ta nxjerrim Greqinë nga programi i shpëtimit, nisi përsëri ekonomia të lëvizë në kah pozitiv, kemi filluar dhe po mbyllim plagë.

Dhe tashmë janë afër edhe zgjedhjet kombëtare menjëherë pas verës. Rrjedhimisht, kushdo e kupton që përveç se cilët eurodeputetë do të nxjerrim përmes këtyre zgjedhjeve dhe si do të zhvillohen gjërat në Europë, zgjedhjet e 26 majit janë edhe një shenjë se si do të shkojnë gjërat edhe në zgjedhjet kombëtare.

Prandaj ka një polarizim të madh e një përplasje më të fuqishme.

Mirëpo praktikisht po shoh se Kyriakos Mitsotakis po mblidhet. Sepse para një muaji thoshte që zgjedhjet europiane do të jenë referendum dhe SYRIZA do të shkatërrohet, kërkonte të largohej Tsipras etj. Dhe tani thotë që edhe me një votë sikur të fitojë, prapë është fitore. Sekretari i Demokracisë së Re arriti të thotë që ekziston rreziku i manipulimit të zgjedhjeve, gjëra të padëgjuara e të papara. Kjo do të thotë se ata kanë frikë mos humbin.

Unë nga ana ime jam optimist që deri në zgjedhjet europiane që janë pas pak ditësh, gjërat do të shkojnë çdo ditë e më mirë për SYRIZA-n dhe Aleancën Progresive që kemi krijuar, sepse shumë thjesht, njerëzit e dinë që ne e nxorrëm Greqinë nga falimentimi dhe programet e shpëtimit ku e kishin çuar partitë ish qeveritare dhe kryesisht Demokracia e Re. Dhe kemi filluar tashmë, duke i dhënë një fund shtrëngesës, t’u kthejmë atyre që u goditën më shumë nga padrejtësitë, masa pozitive të cilat po zbusin hap pas hapi plagët.

Dhe, meqë njerëzit e dinë se kush i falimentoi dhe kush po përpiqet ta nxjerrë vendin nga kriza, besoj se mbrëmjen e zgjedhjeve europiane problemin do ta ketë Demokracia e Re dhe jo SYRIZA.

 

ROBERT GORO: Përtej këtyre, mua më bën përshtypje që edhe pse këto janë zgjedhje europiane, po flitet shumë pak për Europën dhe kjo në një moment kohor që Europa ngjan ta ketë humbur krejt orientimin e vet. Nuk është më ajo Europë që ne kishim në imagjinatën tonë deri para pak vitesh. Pasojë e këtij orientimi të humbur është rritja e vokacionit të së djathtës ekstreme dhe e populizmit. Si mendoni që mund të përballohet kjo? Si do të mundet Europa të gjejë sërish –le ta them kështu- nderin e saj të humbur?

 

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Para së gjithash, unë do të doja personalisht dhe po përpiqem që të flasim më shumë për Europën dhe pozitën e Greqisë në Europë dhe të ardhme e Europës dhe të ardhmen e Ballkanit Perëndimor në Europë.

Në Europë po rritet vokacioni i ekstremit të djathtë dhe po rritet sepse shumë thjesht, lidershipi i Bashkimit Europian nuk po realizon ato që u ka premtuar qytetarëve. Domethënë, në vend të konvergimit, kohezionit, zhvillimit, uljes së papunësisë, kemi një shtim të pabarazive, një rrudhje të shtetit social, të shtetit të së drejtës, me rezultat që pabarazitë të shndërrohen në pasiguri dhe këtë e përdor me demagogji ekstremi i djathtë dhe thotë që “unë do të të shpëtoj, sepse fajin nuk e ka receta neoliberale dhe shtrëngesa, po e ka emigranti, i ndryshmi, refugjati”. Dhe kërkon që të shndërrojë pasigurinë në urrejtje.

Unë, nga ana tjetër, duke zbatuar politikën e SYRIZA-s, si shef i grupit të eurodeputetëv e të SYRIZA-s dhe si i vetmi grek zv/president i Parlamentit Europian, mbroj dhe promovoj tezën se, që të përballojmë ekstremin e djathtë duhet që Europa të rikthehet në rrënjët e veta fondamentale. Çfarë kishte premtuar Europa e Bashkuar? Paqe, zhvillim, shtet social, shtet të së drejtës dhe një zgjerim të vazhdueshëm, me qëllim që të përfshijë në gjirin e vet edhe vende si Shqipëria, Serbia, Kosova, Maqedonia Veriore.

SYRIZA dhe qeveria Tsipras e mbështet nxehtësisht këtë perspektivë, si dhe një kthesë të Europës drejt zhvillimit dhe shtetit social, si dhe një zgjerim drejt Ballkanit Perëndimor, sepse kjo beson që është më e mira për të gjithë popujt.

Origjina ime është nga zona malore e Epirit, fshati i prindërve dhe i gjyshërve të mi ndodhet në veri të Konicës, shumë afër kufirit greko-shqiptar dhe i njoh shumë mirë lidhjet historike, kulturore që i bashkojnë popujt e Ballkanit, kanë kaluar shumë peripeci, nacionalizma, luftëra, vështirësi të mëdha. Edhe vetë Europa kaloi probleme të tilla për shekuj, vriteshin e oriteshin popujt europiane ndërmjet tyre.

Nëse duam të ndërtojmë një Europë me paqe, që të na nxejë të gjithëve dhe të respektojë kulturën e çdo vendi, nevojitet që të fuqizohen forcat progresive, për t’i vënë një fre shtimit të nacionalizmit dhe të ekstremizmit të djathtë. Dhe besoj se në këtë drejtim qeveria Tsipras  ka luajtur vitet e fundit një rol pozitiv dhe prandaj nuk është e rastësishme që Aleksis Tsipras është politikani më me popullaritet në Shqipëri dhe një nga më të preferuarit në Ballkan.

 

ROBERT GORO: Në një farë mënyre ma ngatërruar radhën e pyetjeve. Por po vazhdoj me Ballkanin. Kjo intervistë bëhet vetëm pak muaj pasi u miratua dhe u vu në zbatim Marrëveshja e Prespës –që sigurisht ishte një arritje e madhe – dhe tani po shohim që të dy vendet, Greqia dhe Maqedonia e Veriut, po “vrapojnë” që të fitojnë kohën e humbur. Ndërkaq, nga ana tjetër, kemi negociatat ndërmjet Greqisë dhe Shqipërisë, që filluan me vrull në 2017 dhe ndonëse kanë kaluar dy vjet, ende nuk po prodhojnë rezultat... A thua axhenda Athinë – Tiranë është më e vështirë nga ç’ishte ajo Athinë – Shkup?...

 

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Marrëveshja e Prespës është një shembull se si mundet që dy vende, me mjete politike dhe diplomatike, të zgjidhin një mosmarrëveshje shumëvjeçare dhe besoj që kjo është në dobi të të dy vendeve dhe prandaj gjithë Europa, edhe OKB e përshëndetën këtë marrëveshje. Madje edhe Papa Francesk, që nuk është SYRIZA, por thotë që Tsipras meriton Nobelin e Paqes...

Tani, sa u përket marrëdhënieve greko-shqiptare. Besoj se duhet që këto negociata të konkludojnë në një rezultat pozitiv. Kjo kërkon vullnet nga të dy palët, me qëllim që çështjet të zgjidhen me dobi reciproke.

Kam përshtypjen që kohët e fundit, kriza e brendshme politike në Shqipëri e vështirëson procesin e negociatave.

Besoj gjithashtu se është në dobi  të të dy vendeve të kuptojnë, meqenëse Greqia është një anëtar i vjetër i bashkimit Europian dhe Shqipëria dëshiron të bëhet anëtare, se terreni mbi të cilën mund të kërkohet marrëveshja në gjithë problemet e hapura, kërkon respektimin e të drejtës ndërkombëtare dhe të së drejtës europiane dhe në këtë frymë duhet të zgjidhen të gjitha.

E them këtë, pasi ka faktorë në të dy anët e kufirit, të cilat ngase nuk duan përmirësimin e marrëdhënieve dhe bashkekzistencën paqësore e bashkëpunimin e dy vendeve fqinje, “mbjellin gjemba”.

Dhe duhet të ruhemi nga kjo, sepse interesi i përbashkët i dy vendeve dhe i dy popujve janë marrëdhëniet e mira. Greqia mund të jetë mbështetësja më e rëndësishme e perspektivës europiane të Shqipërisë në vitet e ardhshme, me kushtin që edhe lidershipi shqiptar do të respektojë gjithë se burojnë nga e drejta europiane dhe ndërkombëtare në çështjet që kanë të bëjnë me të dy vendet, siç janë për shembull të drejtat e minoritetit grek (prona, etj.).

 

ROBERT GORO: Parlamenti Europian, a gjykon se Shqipëria i përmbush këto kritere. Dhe ju bëj këtë pyetje pasi në qershor Shqipëria pret të marrë një përgjigje pozitive për hapjen e negociatave të anëtarësimit në BE. A besoni që në fund të qershorit në Tiranë do të “bien kambana festive”?

DIMITRIS PAPADIMOULIS: U përkas atyre që punojnë në favor të këtij zhvillimi. Kisha rastin t’ia thoshja dhe kryeministrit shqiptar Edi Rama, para disa muajsh, kur vizitoi parlamentin Europian dhe prezantoi kandidaturën shqiptare. Besoj se brenda në Bruksel ka forca që duan të dëgjohen këto zhvillime pozitive 9dhe brenda tyre është dhe SYRIZA), por ka edhe forca që e kundërshtojnë.

Mënyra më e mirë që të vijnë lajmet pozitive është që udhëheqja shqiptare të përshpejtojë ato hapa që do të ndihmojnë të dëgjohen kambanat pozitive. E di udhëheqja shqiptare se cilat janë ato çështje që ndodhen në tavolinë për trajtim dhe për zgjidhje dhe sa më shpejt që këto gjëra futen në një rend, aq më mirë për perspektivën europiane të Shqipërisë.

Gjithsesi, qëndrimi i SYRIZA-s, qëndrimi i qeverisë Tsipras, qëndrimi im personal është që mbështesim anëtarësimin e Shqipërisë dhe sa më shpejt që fillon ky zhvillim, aq më mirë.

 

ROBERT GORO: Situata aktuale politike në Shqipëri, kur opozita ka djegur mandatet parlamentare dhe refuzon të marrë pjesë në zgjedhjet lokale të 30 qershorit dhe nga ana tjetër këmbëngulja e kryeministrit Rama që këto zgjedhje të zhvillohen qoftë dhe pa pjesëmarrjen e opozitës, a mund të influencojnë vendimin e Brukselit për hapjen e negociatave?

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Po. Druaj se po. Kur ka një situatë krize të fuqishme politike pa rrugëdalje, është më e kollajtë për ndonjë zyrtar në Bruksel që të thotë “Lere, le ta shtyjmë për pak, të presim të sqarohet situata, të normalizohet”... Kur shënoheshin përplasjet e mëdha në Maqedoninë e veriut ndërmjet sllavo maqedonasve dhe shqiptarëve, kjo kishte bllokuar për shumë kohë edhe zgjidhjen e problemeve midis Greqisë dhe Maqedonisë së veriut, por edhe procesin e integrimit europian të atij vendi.

Le ta them më thjesht: Meqë unë jam epirotas dhe nga një zonë malore, dhe ne që jemi nga mali kemi mendje praktike: Mos të presim nga të huajt që të ndreqin problemet që kemi në shtëpinë tonë. Sa më e nikoqirepsur është shtëpia jonë, sa më e qetë, aq më kollaj mund ta pranojë në mëhallë...

Rrjedhimisht do të thoshja që normalizimi i situatës së krizës në Shqipëria është diçka që do ta dëshironte Brukseli dhe kjo më rezulton edhe nga fakti se në mënyrë të përsëritur shtroj pyetje ndaj Komisionit Europian për procesin e integrimit europian të Shqipërisë dhe marr përgjigje nga komisioneri përkatës, zoti Johannes Hahn, i cili jep këtë sinjal.

 

ROBERT GORO: Kalojmë në një pikë tjetër. Është fakt se legjislacioni grek për emigracionin vitet e fundit ka bërë disa përmirësime të ndjeshme, në zbatim të udhëzimeve të Komisionit Europian, që më përpara janë miratuar nga Parlamenti Europian. Pyetja ime është kjo: Gjatë këtij mandati që po mbaron tashmë, a ka parlamenti Europian një bilanc pozitiv sa i përket emigracionit? Dhe kur them emigracion, kam parasysh ata njerëz të cilët prej vitesh jetojnë e punojnë në territorin e Bashkimit Europian...

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Bilanci grek katër pesë vitet e fundit në trajtimin e emigrantëve dhe sidomos të emigrantëve q ë jetojnë e punojnë prej shumë vitesh në vendin tonë, apo emigrantëve të brezit të dytë që u lindën dhe u rritën këtu, është veçanërisht pozitiv, sepse me qeverinë Tsipras dhe SYRIZA-n në timonin e vendit, avancoi zbatimi i udhëzimeve europiane që ekzistonin edhe më përpara, por që qeveritë e mëparshme – e zotit Samaras, bie fjala- nuk i promovonin. Sepse luanin me një klimë anti emigrantëve, me një klimë paragjykimi.

Ne përkundrazi, besojmë që kur është fjala për qytetarë shqiptarë, të cilët kanë ardhur këtu, jetojnë prej vitesh me familjet e tyre, kanë lindur fëmijtë e tyre këtu, dhe kanë ndihmuar edhe ekonominë greke, bujqësinë greke, paguajnë siguracionet e tyre, paguajnë taksat, ata pra duhet të kenë të drejtat që ka edhe një grek kur shkon në SHBA apo në Gjermani dhe që do që të ketë edhe aty, nënshtetësi, të drejtë vote, etj. Nuk mund të kemi dy masa dhe dy qëndrime. Duhet që ato që pretendojmë për veten tonë, t’ua japim edhe të tjerëve. Për fat të keq, ajo që po bëjmë katër pesë vitet e fundit në Greqi, nuk është rregulli në Europë, sepse në Europën e Bashkuar është forcuar ekstremi i djathtë që i kundërshton këto, predikon me një retorikë kundër emigrantëve dhe influencon edhe të djathtën. Sepse brenda të djathtës zyrtare, tradicionale, po zhvillohet një krah ekstremist i tipit Orban (kryeministri i Hungarisë), i tipit Kurz, që janë më afër Le Penit dhe Salvinit, se sa me ato që thotë Juncker.

Besoj se Europa përgjithësisht duhet të evoluojë në mënyrë të tillë që gradualisht të adoptojë një politikë unike për emigracionin, që të trajtojë ndryshe refugjatin dhe ndryshe emigrantin, por me të drejta dhe detyrime. Nuk mund të mbyllim sytë ndaj ekzistencës së fenomenit të emigracionit. Që nga fillimet e njerëzimit, njerëzit lëvizin, ndërrojnë vend, në përpjekje që të gjejnë një jetë më të mirë. Ashtu siç u bë dhe me patriotët tuaj në fillim të viteve 1990-të e në vazhdim. Dhe tani e di shumë mirë – pse komshinj jemi- që nuk ka familje në Shqipëri që të mos ketë një njeri të vetin që jeton në Greqi. Jemi të dënuar, le të them kështu, nga historia dhe nga gjeografia që të jetojmë pranë njeri-tjetrit.

Rrjedhimisht, duhet të gjejmë mënyrën që të zgjidhim probleme, në dobi të të dy vendeve dhe të dy popujve. Kjo është politika e jashtme e qeverisë Tsipras, kjo është politika e SYRIZA-s. Dhe, meqë jeni i vjetër në gazetari, duhet ta dini shumë mirë që këtë politikë e kishte Synaspismosi që atëherë kur ishte një pari e vogël e 3 për qindshit.

Kjo politikë tashmë është dhe politikë të cilën e ushtron një parti qeveritare, kundër rrymës që dominon në Europë. Por ne këmbëngulim, pse besojmë që kjo është e duhura.

 

ROBERT GORO: Bashkatdhetarët e mi e ndjekin SYRIZA-n (dikur Synaspismos) që nga vitet e para të 1990-s, që ishte e vetmja parti në Greqi që solidarizohej me vepra me emigrantët. Dhe kjo besoj se ishte dhe një nga arsyet që komuniteti i emigrantëve, shqiptarët në Greqi, patën pritshmëri të mëdha në janar 2015, kur erdhi në pushtet qeveria e SYRIZA-s. Dhe vërtet ka bërë shumë gjëra, të cilat i njohin më mirë vetë emigrantët.

Por megjithatë shohim se p.sh., SYRIZA e bëri më të ashpër legjislacionin për disa gjëra. Nga ana tjetër, u rikthyen radhët e gjata në qendrat e shërbimit të emigrantëve dhe rezultati është që të kemi sërish vonesa dramatike në dhënien dhe rinovimin e lejeve të qëndrimit. Këto janë gjëra që e brengosin  njeriun, në kohën që SYRIZA ka bërë gjëra të tjera që mund të ishin më të vështira.

Sigurisht, një shpjegim mund të jetë kriza e refugjatëve që Athina në masë të madhe e përballoi e vetme. Mirëpo, të krijohet një përshtypje që, kur SYRIZA flet për emigrantët, ka ndër mend refugjatët dhe jo ata njerëz të ardhur nga vende të tjerë, që jetojnë e punojnë këtu prej vitesh...

 

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Bëni mirë që e shtroni këtë çështje, sepse unë kurrë nuk thashë dhe as kam për të thënë se i bëjmë të gjitha në mënyrë perfekte.

Para së gjithash, është gabim të identifikojmë refugjatët me emigrantët. Refugjatët kanë të drejtë të trajtohen sipas kushteve që parashikon Konventa e Gjenevës e vitit 1951.

Emigrantët, dhe sidomos emigrantët e ligjshëm, siç është shumica dërrmuese e shqiptarëve që jetojnë në Greqi, duhet të trajtohen me të drejtat dhe detyrimet që parashikon kuadri ligjor.

E pranoj se për arsye burokracie, pasi kemi dhe ne probleme në administratën tonë, dhe me që na ra bashkë me krizën ekonomike edhe kriza e refugjatëve, dy gurë në shpinën tonë, apo dy kunguj në një sqetull, e kemi të vështirë të lëvizim me shpejtësinë e duhur. Kam miq shqiptarë që më thonë se vonohet procedura e marrjes së nënshtetësisë, e lejes së qëndrimit, apo të drejtat politike. Dhe këtu mendoj se nevojitet të përshpejtojmë.

Besoj se më shumë kalon koha aq më mirë do të bëhen gjërat në këtë fushë dhe është një çështje që edhe unë, nëse më kërkonit që ta vlerësoja qeverinë tonë, nuk do t’i vija 10 apo 9, do t’i vija notë më të ulët. Dhe gjithmonë duhet që të përpiqemi për më të mirën. Kemi një përmirësim, por mund të përmirësohemi edhe më shumë. Çka do të thotë të marrim masa që reduktojnë burokracinë, të reduktojmë kohën e pritjes, të merren më shumë nëpunës me këto çështje dhe të fillojë të zhbllokohet e të ecë më shpejt procesi.

Të njëjtin problem kishim edhe me pensionet e qytetarëve grekë. Morëm në dorëzim 400.000 dosje me kërkesa për të dalë në pension, dhe arritëm ta reduktojmë këtë volum në masën 80%.

Mirëpo do shumë punë akoma.

 

ROBERT GORO: Sigurisht, të kesh në studio një politikan të staturës tuaj – dhe këtë nuk e them për kortezi- dëshiron ta pyesësh sa më shumë gjëra. E mirëkuptoj problemin e kohës, por dua të ndalemi dhe në një çështje tjetër. Në të drejtën e votës së emigrantëve me leje qëndrimi, për të votuar pra në zgjedhjet për pushtetin lokal. Ligji “Ragusis”, e mbani mend besoj. Një ligj që nisi të zbatohet, pastaj u shpall antikushtetues. 50 deputetë nga grupi parlamentar i SYRIZA-s, kërkuan para disa muajsh që kjo e drejtë të përfshihet në ndryshimet kushtetuese. Domethënë që të ketë të drejtë vote, -me kushte, kuptohet- dikush i cili nuk është shtetas grek, po ka një leje të fuqishme qëndrimi. A dini nëse kjo çështje ka avancuar, ma merr mendja që ju personalisht e mbështesni...

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Së pari, e mbështes. Sepse është e arsyeshme.

Së dyti, ka vende europiane ku kjo zbatohet, dhe këtë të drejtë e kanë grekë që jetojnë në ato vende dhe kanë leje qëndrimi pa pasur nënshtetësinë e atij vendi. Besoj që në parlamentin që do të dalë nga zgjedhjet kombëtare, kjo çështje do të shtrohet sërish për diskutim dhe rezultati do të varet nga fakti se cila forcë i ka fituar zgjedhjet. Kush do të ketë maxhorancën. Po qe se do të ketë fituar SYRIZA dhe kemi një qeveri të Tsipras, besoj se ky propozim do të shtrohet në tavolinë dhe do të riaktivizohen klauzolat e ligjit Ragusi dhe të kalojnë në Kushtetutë, me qëllim që mos ta “shqepë” sërish një gjykatë, siç është Këshilli i Lartë i Shtetit.

Po të fitojë Mitsotakis, harrojeni!

Prandaj besoj se ka vlerë të veçantë gjithë ata që na shohin e na dëgjojnë, dhe kanë të drejtë vote, dhe janë të shumtë, të shkojnë në kutinë e votimit për zgjedhjet europiane, të mbështesin listën e SYRIZA-Aleanca Progresive. Nëse e bëjnë, unë pretendoj të kem një nga katër kryqet që ata do të vendosin, sepse më intereson të vazhdoj punën që bëj këto vite në parlamentin Europian dhe aty e dini që nuk mjafton të kesh të drejtë, duhet të kesh dhe fuqi. Dhe sa më shumë fuqi ke, aq më shumë gjëra mund të bësh.

Dhe natyrisht, besoj se ka rëndësi mjaft të madhe që të mundim të kemi dhe një katërvjeçar tjetër me kryeministër Tsiprasin.  Sepse nga këto katër vjet e gjysmë, tre e gjysmë të parat ishin lufta për të dalë nga programet e shpëtimit. Tani e qeverisim Greqinë jashtë programeve të shpëtimit dhe kemi filluar të shërojmë dalëngadalë plagët vetëm këto tetë muajt e fundit. Nga gushti i 2018-s deri më sot.

Dhe besoj që një katërvjeçar tjetër mund të tregojë vërtet se çfarë mund të bëjmë. Dhe meqenëse kemi dhe një politikë të jashtme me mendje të hapur, që kërkon të zgjidhë problemet me fqinjët veriorë, jo vetëm me Maqedoninë e Veriut, por edhe me Shqipërinë, edhe me Bullgarinë, sepse e dimë shumë mirë që i vetmi problem sigurie që ka vendi është nga agresiviteti i udhëheqjes turke. Prandaj besoj se është në dobi edhe të marrëdhënieve greko-shqiptare të kemi Tsiprasin kryeministret dhe një grup të fuqishëm të SYRIZA-s në parlamentin europian.

Sepse nga krahu tjetër, i Demokracisë së re, më shumë krijohen pengesa se sa ndihmon në normalizimin e marrëdhënieve.

 

ROBERT GORO: Besoj se e dhatë mesazhin tuaj që zakonisht jepet në fund të një interviste. Përndryshe, në respekt të kohës tuaj, po e mbyll, me premtimin në radhë të parë ndaj vetes, t’ju kem dhe një herë tjetër në studio, sepse janë të shumta çështjet që mund të diskutohen dhe mendimi juaj me siguri që i intereson një mase të madhe njerëzish.

Do të doja sërish t’ju falënderoj dhe t’ju uroj suksese në zgjedhje dhe në rrugëtimin tuaj politik.

 

DIMITRIS PAPADIMOULIS: Ju falënderoj, e dini se koha ime është jashtëzakonisht e presuar sepse jemi tri ditë para zgjedhjeve. Ju premtoj që pas zgjedhjeve do të kemi mundësinë të bashkëbisedojmë sërish sepse më intereson shumë që bashkatdhetarët tuaj që jetojnë e punojnë në Greqi, që kanë ndërtuar këtu vatrën e tyre, të informohen ashtu siç duhet.

Jua them prapë, unë jam epirotas. Dhe epirotasit e kanë njohur emigracionin, varfërinë... E kuptoj jashtëzakonisht mirë se sa ka kontribuar komuniteti juaj në bashkësinë e madhe të qytetarëve. Dhe meqenëse një pakicë krijon stereotipa negativë, unë u them edhe grekëve, edhe shqiptarëve, se nuk duhet të lemë që një mollë e kalbur të prishë gjithë shportën.

Krimi, pavarësisht nëse e bën një qytetar grek apo një qytetar shqiptar, duhet të ndëshkohet rreptësishtë.

Mirëpo, kur dikush është punëtor, nikoqir, familjar i vërtetë dhe kontribuon, duhet që pavarësisht nga kombësia e tij të shpërblehet me drejtësi dhe të ketë të drejtat e veta.

Ndaje me miqte